สารเสพติด
สารเสพติดสารใดก็ตามที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ หรือสารสังเคราะห์ขึ้นเมื่อนำเข้าสู่ร่างกายไม่ว่าจะโดยวิธีรับประทาน ดม สูบ ฉีด หรือด้วยวิธีการใดๆแล้วทำให้เกิดผลต่อร่างกายและจิตใจ
ลักษณะสำคัญของสารเสพติด จะทำให้เกิดอาการ และอาการแสดงต่อผู้เสพ ดังนี้
๑.เกิดอาการดื้อสาร หรือต้านสาร และเมื่อติดแล้ว ต้องการใข้สารนั้นในปริมาณที่มากขึ้น
๒.เกิดอาการขาดสาร ถอนสาร หรือสารกสาร เมื่อใช้สารนั้นเท่าเดิม ลดลง หรือหยุดใช้
๓.มีความต้องการเสพทั้งทางร่างกายและจิตใจ อย่างรุนแรงตลอดเวลา
๔.สุขภาพร่างกายทรุดโทรมลงเกิดโทษต่อตนเอง ครอบครัว ผู้อื่น ตลอดจนสังคมและประเทศชาติ
การออกฤทธิ์ต่อจิตประสาท แบ่งออกเป็น ๔ ประเภทคือ
๑.สารเสพติดประเภทกดประสาท ได้แก่ ฝิ่น มอร์ฟีน เฮโรอีน สารระเหย และสารกล่อมประสาท
๒.สารเสพติดประเถทกระตุ้นประสาท ได้แก่ แอมเฟตามีน กระท่อมและโคเคอีน
๓.สารเสพติดประเภทหลอนประสาท ได้แก่ แอลเอสดี ดีเอ็มพี และเห็ดขี้ควาย
๔.สารเสพติดประเภทออกฤทธิ์ผสมผสาน กล่าวคือ อาจกดกระตุ้นหรือหลอนประสาทได้พร้อมๆกัน ตัวอย่างเช่น กัญชา
ที่มา : กิตติพงศ์ ไพชิต.สารเสพติด.กรุงเทพฯ:ห้างหุ้นส่วน จำกัด ไอเดีย สแควร์,๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น